Cieknące (przeciekające) jelito, czyli uszkodzenie bariery śluzówkowej jelita, staje się coraz poważniejszym problemem, jeżeli ocenimy go przez pryzmat ilości przestraszonych pacjentek, ilości porad w Internecie, czasu i pieniędzy, jakie trzeba wydać na badania, suplementy diety i realizację zaleceń żywieniowych. Na dodatek wielu chorych wiąże je z tzw. insulinoopornością (brzmi jeszcze groźniej) stąd częste apele do lekarza aby „coś z tym zrobił”.
Na konferencji naukowej "14th International Conference on Endothelin: Physiology, Pathophysiology and Therapeutics" która odbyła się w Savannah w hotelu Hyatt Regency, zaprezentowano pracę pracę pod tytułem "Vitamin C Supplementation Reduces ET-1 System Activity in Overweight and Obese Adults".
Znacie to pytanie prawda? Na jeden z aspektów tego ważnego problemu odpowiedź przynosi zestawienie dwóch ciekawych programów badawczych.
Sposób pierwszy:
Badanie o kryptonimie PREDiMED objęło 7,5 tys osób żyjących w Hiszpanii, wszystkich z cukrzycą t. 2 lub co najmniej trzema innymi czynnikami ryzyka chorób układu krążenia, dotąd nie chorujących na choroby układu krążenia. Podzielono ich na trzy grupy w zależności od zaleconej diety:
W majowym numerze czasopisma Lancet (przedstawiać nie trzeba) oraz Journal of Endocrinology and Metabolism a także Thyroid (najbardziej opiniotwórcze w światku endokrynologów) przedstawiono najnowsze badania i aktualne poglądy na temat skutków niedoboru jodu w życiu płodowym i niemowlęcym.
Nie wdając się w szczegółowe rozważania - podstawowe wnioski są dwa:
Nawet niewielki niedobór jodu wiąże się z negatywnym wpływem na rozwój zdolności poznawczej dziecka
Potwierdza się opinia WHO, iż niedobór jodu jest N-A-J-W-A-Ż-N-I-E-J-S-Z-Ą z możliwych do uniknięcia przyczyn uszkodzenia mózgu na Świecie
Zbliża się 60 rocznica opisania struktury DNA, przełomowego odkrycia w biologii. Od tego czasu wiele się się wydarzyło, napisano wiele rzeczy bardzo mądrych i trochę (powiedzmy delikatnie) niezbyt, które nie przetrwały próby czasu. O odkryciach mających największe znaczenie z pewnością napiszą inni, ja zajmę się koncepcjami z tej drugiej półki, hasło "primum non nocere" zobowiązuje.
Jedną z najbardziej chybionych (moim zdaniem) koncepcji w biologii i medycynie był pomysł zapobiegania chorobom i ich leczenia przy pomocy "antyoksydantów". Skąd wziął się ten pomysł - szczegółowo opisałem w tym i tym wpisie, mówiąc w skrócie przyczynę wielu chorób upatruje się w "stresie oksydacyjnym" i destrukcyjnym działaniu "wolnych rodników", zatem zapobiegać im należy substancjami antyoksydacyjnymi i "zmiataczami" owych rodników.
W artykule opisana jest historia prac nad szczepionką przeciw polio, moim zdaniem wymagająca korekty - oto sporządzony przeze mnie skrót kluczowych informacji zawartych w źródłowym artykule:
W internecie donoszą, iż lekarze i pracownicy naukowi nie szczepią swoich dzieci. Nie wiem skąd autorzy tej tezy biorą swoje dane, w każdym razie popsuję im statystykę, i to podwójnie potrójnie (mama występuje w obu rolach). Szukanie materiału do dzisiejszego wpisu wyglądało tak:
Ten niewielki osobnik na zdjęciach powyżej to Tomek - dziarski 3-miesięczniak.
Tak się złożyło, iż miałem okazję do publicznych wypowiedzi w sprawie, o której mówi tytuł. Ponieważ brak było miejsca na szersze zaprezentowanie argumentacji, czynię to w niniejszym wpisie. Oczywiście zdaję sobie z ograniczonej możliwości oddziaływania na internetowy "globalny śmietnik", w którym brylują "argumentoszczelni" dyskutanci zdominowani przez przekonania światopoglądowe z lewa i prawa, lub wszelkiego rodzaju absolwenci "University of Google", ale może moje wyjaśnienia komuś na coś się przydadzą.
